Rubbelie

Stølen Rubbelie ligg på nordsida av Solsæ­vatnet, rundt 480 moh. Det er rekna for å vera ein tidleg vårstøl. Stølen vender mot sør men er brattlendt. Namnet forklarar Ivar Åsen med ordet rubben (adj.) med knudret, ujamn, og det kan høva godt på liane her med knausar, steinar og tuer. Det var bruka på Torblå (gardsnr. 48) som hadde støl her. Sela låg tett i ein bratt bakke. Her viser murar etter ni hus. Bnr.9 sitt sel står enno. Den store snøvinteren 1962 vart selet til bnr.9, Gullabakken, teke av skredvinden og blese av murane, men dei fekk jekka det opp att om sommaren. Eit stølshus til bnr.3 frå 1947, står nedom det gamle stølsbolet, og eit hus til bnr.8 vart bygt i 1960-åra. Då stølinga var på si høgd på 1800 – talet syner jordbruksteljingar at garden Torblå fødde kring 50 storfe og om lag 150 sauer. Det vart slutt med stølinga her før krigen. I seinare tid har det berre vore sauebeite, og dei siste åra har sauetalet auka mykje i grenda. Buførevegen til Rubbelie går om Solhovden, Gaorhovden og til Solsæ. Vidare på nordsida av Solsevatnet. Om Salmesteinane, som ligg snaue 100 m aust og ned for stølen, vert det fortalt at her sat budeiene på kyrkjesundagane og song salmar medan dei kunne høyra kyrkjeklokkene.