Langvasstølen

Dette er ein god sommarstøl, der stølshusa ligg på nordvestsida av Langavatnet, ca. 785 moh., og stølen har namn etter vatnet. Her ligg ulvikstølane saman med fleire vossastølar og ein del hytter. Stølsbolet er det einaste i Ulvik som har fått eige gardsnummer i den gamle matrikkelen, gnr. 56. I bygdeboka står det at Kristofer Sjursson Hjeltnes (1730–1804) kjøpte beitet som hadde høyrt til Raundalens allmenning, og der grensa vart fastsett ved semje i 1773. Grensa var likevel uklår, og i 1802 vart det åstadsak der retten fastslo at grensa skulle gå til elva Rustdølo, slik vossingane påstod, medan ulvikingane heldt på Breiåna. Ein kjenner til at Sjur Gunnarsson Hjeltnes (1689–1754) frå bnr.1 på Hjeltnes kjøpte seg stølsrett her i 1745 frå Raundalen allmenning . Opp gjennom tidene har det vore mange eigarar og mykje handel og skifte på Langvasstølen. Hans Olsson (1826–1916) frå Vestrheim bnr.1 fekk i 1856 kjøpa part i Langvasstølen, og bruket har støla meir eller mindre fast på Langvasstølen fram til 1952. Etter dette vart stølen nytta ein periode tidleg på 1960-talet og då med Brita Larsen (1910–1990) som budeie. I 1968 var det var svært turt nede i bygda. Dette året nytta bruket på Vestrheim stølen, og då var Dagny Vestrheim (1917–) budeie. Brukaren på Vestrheim tok sauene heim over fjellet siste gong i 1978 eller -79. I dag er det tre bruk frå Ulvik som har stølshus her: Vestrheim bnr.1, Oppheim bnr.7 og Øydve bnr.7, etter at Johan Øidvin (1903–1986) fekk kjøpt ein stølsrett her i 1942 av moster si, Anna Nafstad. Anna heldt likevel att båe stølshusa. Bruket hadde då alt i mange år støla der. Bruket på Øydve støla på Langvasstølen fram til 1955.